[SONE-948] [Ελληνικοί υπότιτλοι] «Θέλω να με χρειάζονται όλοι...» Μια μοναχική φοιτήτρια ομορφιάς προσφέρθηκε εθελοντικά να γίνει ένα ντροπιαστικό γυμνό μοντέλο, η Saka Shirakami

Δεν ήμουν καλός στο να μιλάω με κόσμο. Από μικρός ήμουν μόνος και το σχέδιο ήταν ο μοναδικός μου κόσμος. Ακόμη και μετά την εισαγωγή του στο σχολείο τέχνης, δεν έγινε δεκτός στην ομάδα και η παρουσία του ήταν μικρή, περνώντας τις μέρες του ήσυχα τρέχοντας ένα μολύβι στη γωνία της τάξης. Όμως μια μέρα, ο κόσμος της Σακκά ταράχτηκε λίγο όταν ήταν καλεσμένη σε ένα μικρό πάρτι ζωγραφικής. Όταν το γυμνό μοντέλο δεν ήταν πλέον διαθέσιμο, είπε, «Θα το κάνω». Μόνο για να ζωγραφίσω. Θέλω να βοηθήσω κάποιον. Το βλέμμα του όμως ήταν πολύ πιο καυτό από όσο περίμενα. Κάθε φορά που με έβλεπαν, με επαίνεσαν ή χρειαζόμουν, κάτι στην καρδιά μου έτρεμε. Η Σακκά το αντιλαμβάνεται αυτό ενώ εναλλάσσεται μεταξύ αμηχανίας και ευχαρίστησης. «Μπορώ να μείνω εδώ». Ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα τη ζεστασιά της «έγκρισης». ──Αργότερα, η Σακκά έβγαλε για άλλη μια φορά τα ρούχα της. «Θέλω να ρίξεις μια πιο προσεκτική ματιά». Το αίσθημα ότι περιτριγυρίζομαι από το βλέμμα τους σε εκείνη την τάξη ακόμα μυρμήγκιαζε βαθιά μέσα στο σώμα μου. Ρίχνω ήσυχα το μπουρνούζι μου μπροστά στην Aizawa. Δεν είναι ντροπή να είσαι γυμνός. Αλλά όταν ένα και μόνο ζευγάρι μάτια με κοιτάζει, η καρδιά μου χτυπά πιο γρήγορα. Νιώθω σαν να πνίγομαι. Ένιωσα «εγώ» να τρέμω στα μάτια του. Έχοντας συγκινηθεί και εντοπιστεί, η Σακκά τρέμει καθώς συναντά νέες αισθήσεις. Η ευχαρίστηση του να σε βλέπουν, το ερέθισμα του να σε αγγίζουν. Και πέρα από αυτό, η αίσθηση που γεμίζει τα βάθη του κορμιού σου── Παρόλο που ήταν η πρώτη μου φορά, δεν μπορούσα να το αρνηθώ. Στην πραγματικότητα, μούλιαζα στη ζέστη. “Δείτε περισσότερα…” Τα μάτια του κοιτούσαν μόνο τη Σακκά και εκείνη δεν μπορούσε να μην είναι χαρούμενη. Πριν το καταλάβει, η Σακκά τον αναζητούσε με τα χέρια της, τον έδινε με το στόμα, άνοιγε τα πόδια της και τον καλωσόριζε ξανά και ξανά. Το σεξ ήταν πολύ πιο ήπιο και πολύ πιο πρόστυχο από όσο είχα φανταστεί. Και οι δυο τους έλιωσαν σιγά σιγά το μυαλό και το σώμα της Σακκά. «Το να είσαι απαραίτητος» πήγαινε χέρι-χέρι με ευχαρίστηση. Ο «εαυτός που φαίνεται» δεν ήταν πια «ο εγώ στην εικόνα», αλλά «ο εγώ στην επιθυμία». Ήμουν αμήχανος, αλλά και χαρούμενος. Κάθε φορά που ένιωθα ότι με παρακολουθούν, το περίγραμμα της Σακκά γινόταν πιο ξεκάθαρο. Αυτή είναι σίγουρα η πρώτη ιστορία που βρίσκει τον εαυτό της.

Ηθοποιοί:

Shirakami

Emika